اون تصمیم گرفته بودکه به یاری دیگران بشتابد کسانی که درسطحی پایینترازاوبودند به اونها کمک میکرد انگارچیزی دردرون او میگفت پیش به سوی حمایت ازدیگران شفقتی دردرونش بود که اورایاری میداد ولی همیشه دردرونش احساس خلا میکرد انگاروقتی زیاد کمک میکرد انرژی اش خالی میشد واقعیت این بود که اوچنان غرق کمک به دیگران شده بود که کمک به خودش رافراموش کرده بود اونیازهای خودراارجح بردیگران نمیدانست وهمین باعث میشدباتمام کمکهایش به دیگران احساس خستگی وکلافگی کند اومیبایست این رامیفهمید که کمک به خود ،خودخواهی نیست بلکه برای خودارزش قائل شدن است واوباید یاد میگرفت که اونقدر که راحت به دیگران کمک میکند به خودش در ابتدا کمک کند.
درباره این سایت